काव्य

काव्य

जस जसे माझे यौवन सरू लागले

तस तसे मला काव्य स्फुरू लागले ||१||

कोरडेच निघाले पावसाचे नक्षत्र सारे

आता कुठे जरासे मेघ झरू लागले ||२||

सोडला सहज हातातला तेव्हा

आता कुठे आठवांनी नेत्र पाझरू लागले ||३||

ऐकलेना कधी गीत प्रणयाचे तेव्हा

उगाच आज आता तुझे बोल स्मरू लागले ||४||

कवटाळल्या गारगोटी लाथाळून माणिकमोती

स्वार्थी आप्त सारे आता विसरू लागले ||५||

रमेश वाघ, नाशिक.९९२१८१६१८३

आमचे हे पुस्तक घरपोच मागविण्यासाठी फोटोवर क्लिक करा.